Igły do akupunktury z prowadnicą

Igły do akupunktury z prowadnicą to podstawowe wyposażenie gabinetu fizjoterapeuty, szczególnie uroginekologicznego oraz zajmującego się przypadkami ortopedycznymi, ale nie tylko. Powinien posiadać je każdy specjalista pracujący z aparatem ruchu oraz z pacjentami zmagającymi się z dolegliwościami bólowymi. Ich stosowanie jest bezpieczne i efektywne, ponieważ trafiają one bezpośrednio w źródło bólu.

Czym jest prowadnica?

Prowadnica w igłach do akupunktury to nic innego jak plastikowa tubka o średnicy nieco większej niż sama igła i długości nieco krótszej niż igła. Na ciele pacjenta, bezpośrednio w pożądanym miejscu, przykładamy prowadnicę, do której następnie wkładamy igłę. Jako że prowadnica jest odrobinę krótsza, pewna część igły wystaje poza nią. Wystarczy delikatnie wcisnąć igłę do prowadnicy, aby bezboleśnie i idealnie bezpośrednio wbiła się w docelowe miejsce w ciele. Mamy gwarancję, że podczas wbijania igła nie przesunie się, nie zmieni swojego położenia i nie złamie się. Nie ma miejsca również wyginanie się igieł, co mogłoby wywołać u pacjenta ból, jak również obniżyć komfort pracy terapeuty.

Prowadnice, podobnie jak igły, są jednorazowego użytku. Tuż po użyciu należy umieścić je zutylizować. Pamiętajmy, że igły powinny być umieszczane w osobnym opakowaniu oznaczonym specjalnymi znakami. Nigdy nie wyrzuca się igieł do tradycyjnego kosza na śmieci.

Igły do akupunktury – z prowadnicą czy bez?

Pierwsze pytanie jakie się nasuwa dotyczy obecności prowadnicy. Spotkać można specjalistów preferujących wyłącznie igły bez prowadnicy, większość jednak docenia komfort pracy z igłami posiadającymi prowadnicę. O ile na bardzo małych strukturach mięśniowych (np. na dłoni czy na twarzy) rzeczywiście prowadnica nie jest aż tak potrzebna i zwykle nie ma problemu z trafieniem bezpośrednio w bolesny punkt, o tyle przy większych partiach mięśniowych igły bez prowadnicy nie zapewnią takiej skuteczności.

Przykładowo, pracując na mięśniu gruszkowatym należy przebić się przez wiele warstw tkankowych i przez mięśnie pośladkowe. Wykorzystuje się więc długie igły – im dłuższa igła, tym bardziej wygina się podczas używania. Zastosowanie prowadnicy daje gwarancję, że szybko i trafnie znajdziemy miejsce bólu pacjenta, a igła podczas tej czynności nie odkształci się. Przy niewielkich mięśniach prowadnica nie jest konieczna, jednak również może poprawić komfort pracy.

Dla kogo igły z prowadnicą?

Igły do akupunktury z prowadnicą sprawdzą się zarówno u osób dopiero rozpoczynających swoją przygodę z suchym igłowaniem lub akupunkturą, jak i u doświadczonych specjalistów. W pierwszej grupie użytkowników ułatwią znalezienie docelowego punktu w ciele oraz pomogą w nauce precyzji samego ruchu wbijania. Z kolei w drugiej grupie ułatwią pracę.

Igły do akupunktury z prowadnicą – wskazania

Igły do akupunktury posiadające prowadnicę znajdują zastosowanie w szeroko pojętej akupunkturze (metoda bazująca na znajomości istnienia energii Qi oraz 12 meridianów głównych, które łączą się z narządami), jak również w suchym igłowaniu (metoda fizjoterapeutyczna bazująca na znajomości punktów spustowych i napiętych miejsc w ciele pacjenta). Igłowanie może pomóc między innymi w następujących przypadkach:

• entezopatie, np. łokieć tenisisty, łokieć golfisty;
• zespół cieśni nadgarstka;
• wzmożone napięcie, bolesność mięśni;
• blizny na ciele;
• bolesne miesiączkowanie u kobiet;
• bezsenność;
• problemy trawienne;
• dyskopatia i bóle kręgosłupa;
• migreny i przewlekłe bóle głowy;
• szumy uszne;
• nerwobóle;
• stany po złamaniach, skręceniach, zwichnięciach i innych kontuzjach;
• zespół stożka rotatorów.

I wiele innych. Igłowanie może stanowić główną metodę leczniczą w akupunkturze lub uzupełniać metody podstawowe w fizjoterapii.

Bibliografia

1. Deadman P., Al-Khafaji M., Baker K., Podręcznik akupunktury, Wydawnictwo Galaktyka, Łódź 2021.
2. Sharkey J., Igłoterapia – podręcznik, Wydawnictwo WSEiT, Poznań 2019.