Tejpy na plecy

Tejpy na plecy powinny być klejone zgodnie z metodyką, która natomiast dobierana jest indywidualnie do problemu zdrowotnego lub potrzeb pacjenta. W tym przypadku kinesiotaping najczęściej znajduje zastosowanie jako metoda pomocnicza w korekcji wad postawy oraz w leczeniu bólów kręgosłupa, rwy kulszowej, nadmiernie napiętych mięśni okolicy grzbietu. Klejeniem powinien zajmować się fizjoterapeuta.

Jak nakleić tejpy na plecy?

Przede wszystkim skóra pleców powinna być czysta i sucha. Jeśli w trakcie terapii pacjent wykonywał ćwiczenia wskutek których się spocił, należy dokładnie przetrzeć skórę na plecach preparatem oczyszczającym w sprayu. Znajduje się on w większości gabinetów fizjoterapeutycznych specjalistów zajmujących się kinesiotapingiem i ma na celu przygotowanie skóry do klejenia tejpów. Skóra powinna być również pozbawiona nadmiernego owłosienia, co ma znaczenie u niektórych panów, zwłaszcza starszych.

Następnym krokiem jest przygotowanie określonej długości taśm tapingowych - pamiętając, że będą one jeszcze dodatkowo rozciągane oraz aby zaokrąglić ich końce. Dzięki zaokrągleniu końców ostrymi nożyczkami taśmy nie będą zahaczać o ubrania podczas ich zakładania, w związku z czym przedłuży się trwałość aplikacji.

Teraz można przystąpić do części właściwej. Odklejamy warstwę zabezpieczającą, pozostawiając ją jedynie na końcowych częściach (tzw. baza aplikacji zawsze klejona z napięciem 0%). Taśmę kinesiologiczną naciągamy zgodnie z planem oraz naklejamy na skórę. Na końcu kleimy bazę bez napięcia. Cały plaster energicznie pocieramy, aby aktywować klej i zwiększyć jego przyczepność. Należy poinformować pacjenta, że całkowitą przyczepność aplikacja osiągnie dopiero za 30-40 minut.

Tejpy na plecy - kiedy kleimy?

Do najczęstszych wskazań do wykorzystania kinesiotapingu w procesie leczenia w obrębie grzbietu zaliczamy następujące:

• plecy okrągłe, wzmożona kifoza piersiowa;
• nadmierne przodopochylenie miednicy;
• zwiększona lordoza lędźwiowa, plecy wklęsłe;
• skolioza;
• wzmożone napięcie mięśni w obrębie grzbietu;
• rwa kulszowa;
• rwa udowa;
• bóle kręgosłupa różnego pochodzenia;
• nadmierna protrakcja barków powodująca ból głowy, ból obręczy barkowej czy ból górnej części pleców.

I wiele innych. Tejpy z powodzeniem można kleić u osób prowadzących siedzący tryb życia, które uskarżają się na bóle pleców w związku z długotrwałym siedzeniem, często w nieergonomicznej pozycji. Tutaj należy jednak pamiętać, że taping powinien być jedynie metodą pomocniczą, a nie podstawową czy jedyną. Bazą do dobrego samopoczucia i zachowania zdrowia u tej grupy pacjentów są ćwiczenia. Tejpy na plecy kleimy ponadto u kobiet ciężarnych, które zmagają się z bólami pleców w związku z ciążą. Jeśli zastosujemy odpowiednią aplikację obejmującą jednocześnie też dolną część brzucha tuż nad spojeniem łonowym, możemy zarówno zmniejszyć dolegliwości bólowe pleców, jak i delikatnie podnieść brzuch ciężarnej, zmniejszając ból spojenia łonowego. Kinesiotaping w ciąży jest bezpieczną metodą zwalczania bólu.

Tejpy na plecy - przeciwwskazania

Klejenie tejpów w obrębie pleców jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

• otwarte i rozległe rany w obrębie pleców, np. oparzenia, owrzodzenia, odleżyny, mechaniczne uszkodzenie skóry;
• świeże rany pooperacyjne i pourazowe, na których znajdują się jeszcze szwy;
• ostre choroby infekcyjne przebiegające z wysoką gorączką.

Innych przeciwwskazań praktycznie nie ma, w związku z czym kinesiotaping uznawany jest za jedną z bezpieczniejszych metod. Jest chętnie wykorzystywany biorąc pod uwagę również fakt, że wykazuje się dużą skutecznością. Tejpy na plecy można kleić bez obaw u kobiet ciężarnych oraz u małych dzieci.

Bibliografia

1. Ilbeygui R., Taping, Wydawnictwo Urban&Partner, Wrocław 2017.
2. Śliwiński Z., Krajczy M., Dynamiczne plastrowanie – podręcznik Kinesiology Taping, 2014.