Igły akupunkturowe

Igły akupunkturowe w dzisiejszych czasach cieszą się niemalejącą popularnością. Głównie ze względu na skuteczność i powrót alternatywnych, tradycyjnych metod terapeutycznych do użytku. Jednocześnie nie należy mylić pojęć suchego igłowania i akupunktury, mimo że do wykonania obu zabiegów używa się takich samych igieł. Różnią się one jednak metodyką.

Igły akupunkturowe – rodzaje

Igły akupunkturowe najczęściej są stalowe, choć spotkać można również wersje pozłacane czy posrebrzane. Zgodnie z tradycją i wierzeniami, złoto wzmacnia osłabione punkty w ciele, natomiast srebro wycisza stany zapalne i tonizuje. Podstawowy podział wyróżnia igły:

• z prowadnicą – dzięki temu nakłuwanie ciała jest wygodne dla terapeuty, bardziej komfortowe dla pacjenta oraz maksymalnie sterylne. Prowadnica umożliwia wprowadzenie igły w określony punkt w ciele bez ryzyka błędu. Jest szczególnie przydatna przy dłuższych igłach, które mogłyby się wyginać;
• bez prowadnicy – obecność prowadnicy nie jest konieczna w przypadku krótkich igieł, o długości 2-3 cm. W przypadku dłuższych igieł lepiej zdecydować się na wersję z prowadnicą.

W zapasie warto mieć igły zarówno z prowadnicą, jak i bez, o różnej długości. Dzięki temu możliwa będzie terapia każdego miejsca na ciele, w zależności od potrzeb i problemu zdrowotnego pacjenta.

Igły akupunkturowe – jakie wybrać?

Wybierając igły akupunkturowe należy wziąć pod uwagę szereg czynników.

Długość igły

Długość igły do akupunktury zależy od tego, które miejsce na ciele będzie opracowywane. Najkrótsze igły znajdują zastosowanie w przypadku głowy, szyi, dłoni i stóp – ich długość często nie przekracza 2-3 cm. Do nakłuwania przedramion, podudzi lub klatki piersiowej lepiej sprawdzą się igły średnie, czyli o długości około 5 cm. Z kolei grzbiet, brzuch, pośladki czy inne większe i masywniejsze obszary na ciele opracowuje się igłami o długości 7 cm i powyżej.

Grubość igły

Standardowo igły do akupunktury mają grubość 0.3, dzięki czemu łączą w sobie sztywność i wytrzymałość (nie złamią się nawet podczas manewrowania nimi w ciele) z elastycznością (są na tyle miękkie, że terapeuta wyczuje struktury, po których aktualnie się porusza. Dobrym wyborem są również igły grubości 0.25, szczególnie, jeśli terapeuta preferuje wbijanie ich poprzez rotowanie. Powodują mniej dyskomfortu i bólu, a przy tym lepiej „nawijają” tkanki wokół własnej osi.

Czy igły akupunkturowe są bezpieczne?

Na bezpieczeństwo zabiegu, jakim jest akupunktura, wpływa szereg czynników. Przede wszystkim należy dokładnie zdezynfekować skórę i przestrzegać przeciwwskazań (np. stany zapalne w miejscu wkłucia, grzybica skóry, stany infekcyjne, nowotwory). Po odpowiednim przygotowaniu ciała największe znaczenie ma wiedza terapeuty. Musi on znać dokładny przebieg poszczególnych struktur anatomicznych, ich funkcję, a także objawy licznych chorób. Musi wiedzieć, czy zgłaszane przez pacjenta odczucia podczas wbijania igieł są naturalne czy może stanowią patologię i należy się wycofać.

Sama wiedza to nie wszystko. Liczy się doświadczenie, dzięki któremu terapeuta jest w stanie bezbłędnie trafić w określony, wybrany punkt w ciele. Po wyjęciu igieł należy ponownie odkazić skórę środkiem dezynfekującym. Innymi słowy – igły do akupunktury są bezpieczne, o ile posługują się nimi doświadczone osoby.

Akupunktura – wskazania

To tradycyjna technika leczenia mająca swój początek tysiące lat wstecz na terenie Dalekiego Wschodu. Polega na nakłuwaniu na określoną głębokość poszczególnych punktów na ciele, zwanych punktami energetycznymi. Zgodnie z dawnymi wierzeniami, przepływa przez nie energia, zaś ich zablokowanie może skutkować szeregiem chorób. Każdy narząd i każda struktura w ciele posiada swój własny punkt energetyczny, dlatego niezwykle ważna jest ich znajomość i powiązanie z anatomią ludzkiego ciała. Współcześnie akupunkturę wykonuje się najczęściej przy:

• migrenach i przewlekłych bólach głowy;
• szumach usznych;
• zaburzeniach trawienia;
• spadku libido, problemach z potencją i płodnością;
• chorobach i bólach kręgosłupa;
• dolegliwościach bólowych nieznanego pochodzenia (idiopatycznych);
• bezsenności lub nadmiernej senności;
• nerwicy;
• stanach lękowych;
• depresji;
• zaburzeniach miesiączkowania;
• bólach zębów i zatok.

I wielu innych dolegliwościach. Uważa się, że zabieg ma działanie silnie przeciwbólowe. Stymuluje fizjologiczną produkcję endorfin, czyli hormonów szczęścia. W przypadku kobiet ciężarnych akupunktura możliwa jest dopiero od końca II trymestru i w zależności od opracowywanej partii ciała.

Bibliografia

1. Badarchin T., Akupunktura. Praktyczny przewodnik po chińskiej sztuce medycznej, Warszawa 2014.
2. Operacz H., Leczenie akupunkturą, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 1997.